Too old or too young for VR? Read the research findings!

Za stary czy za młody na VR?

Badanie zostało poprowadzone w ramach Laboratorium Interaktywnych Technologii w Ośrodku Przetwarzania Informacji, które bada nowe rozwiązania technologiczne z perspektywy użytkowników. To jednostka zajmująca się jakością relacji pomiędzy użytkownikami a rozwiązaniem technologicznym. W tym przypadku celem było zbadanie czy wiek wpływa na to jak odbieramy wirtualną rzeczywistość (VR).

Meta (dawniej Facebook) jest producentem okularów VR. Na zdjęciu wyczekiwany model “Cambria” (następca Quest 2)

 👉🏻   Uczestnikami badania byli przedstawiciele pokolenia X,Y,Z. Uśmiecham się bo w realiach biznesowych można by porównać je do zestawu właściciele firm, obecni pracownicy, przyszli pracownicy 😉

 👉🏻  Każda z badanych osób spędziła w VR około 40 minut.

 👉🏻   Do testów wykorzystano kilka aplikacji, zróżnicowanych pod względem wymaganego zaangażowania użytkowników np. bierne oglądnie i aktywne korzystanie z kontrolerów gogli wirtualnej rzeczywistości.

Poniżej na gorąco spisane spostrzeżenia z wypowiedzi Czarka podczas naszego spotkania w Innowatorach- Twój kanał o innowacjach technologicznych w biznesie.

 ·     Można podzielić doświadczenie użytkowników z VR na dwie części.

Pierwsza wynika z użytkowania samej technologii gogli wirtualnej rzeczywistości i poczucie imersji. Druga to przeżycie związane doświadczeniem związanym z treścią prezentowaną w goglach VR.

·     Ciekawym spostrzeżeniem jest to, że w grupie najmłodszych łatwość adaptacji i poczucia imersji wirtualnej przestrzeni było bardzo wysokie. Tymczasem w pozostałych grupach nasz mózg potrzebował wskazówki, aby odnaleźć się w cyfrowym otoczeniu. Co mam na myśli? Dla przykładu naturalnym dla nas jest, że gdy chcemy w fizycznym otoczeniu podejść np. do stołu, aby wziąć przedmiot na nim leżący wystarczy… podejść i sięgnąć po to ręką ;). W sytuacji, gdy przeniesiemy stół do wirtualnej rzeczywistości- użytkownik zakłada gogle VR – to dla niego to, że może swobodnie poruszać się po takiej przestrzeni, chodzić czy brać coś do „wirtualnej dłoni” – nie jest oczywiste. To nowość. Musi się tego od kogoś dowiedzieć. W najmłodszej grupie rozumienie w ten sposób przestrzeni okazywało się znacznie prostsze. Osoby od razu potrafiły zorientować się, że mogą rozglądać się wokół, że otacza ich wirtualna przestrzeń. Starszym osobom percepcja bez stosowne wiedzy zawęża się do tego co widzą przed sobą. Mogę to potwierdzić z własnych doświadczeń podczas pierwszych prezentacji VR w dużych firmach. Nazywamy to aktywacją użytkownika, gdzie podpowiadamy jak swobodnie poruszać się po cyfrowej przestrzeni.

·     Za to w przypadku porównania jakości przeżyć i doznań związanych z treścią prezentowaną w goglach VR – to dla młodszego pokolenia, jeżeli coś było w ich ocenie „nudne” – to było nudne i tracili tym szybko zainteresowanie.  Dla osób starszych przeżycie VR odbierane jest jako wyjątkowe doświadczenie. Używano emocjonalnych sformułowań „miałem poczucie, że byłem tam” w kontrze do zwykłego „widziałem”.

Jednak jest jedna z rzeczy, które przykuły moją uwagę najbardziej. To rozpoznanie Czarka, na które nie zwróciłem wcześniej uwagi!

Starsze pokolenie dużo w swoim życiu musiało uczyć się różnego rodzaju „nowinek”. Trochę jest już tym zmęczone. Dla niektórych komputer to było za dużo i „przeskoczyli” ten etap oswajając się z nowymi technologiami – już poprzez własnego smartfona.

Smartfon okazał się dla niech o wiele prostszy niż komputer. Czy podobną przyszłość czeka dla nich z VR? Czarek mówi, że zdecydowanie tak ponieważ VR jest właśnie prosty w obsłudze- to „tylko” okulary – a nie skomplikowany komputer, którego trzeba było się obsługi uczyć.

Zresztą posłuchajcie nasz webinar – dowiecie się więcej